Grzybica
Grzybica paznokci (łac. onychomycosis, tinea unguinum) − choroba mogąca towarzyszyć grzybicy stóp i dłoni, a także innym postaciom grzybicy skóry. Zakażony paznokieć traci swe różowe zabarwienie, ulega pobruzdowaniu i łatwo się kruszy. Naskórek pod zgrubiałym i popękanym brzegiem płytki ulega nadmiernemu rogowaceniu. Te zmiany mogą się utrzymywać długo i stanowią dla chorego dokuczliwe utrudnienie w codziennym życiu, a dla jego otoczenia źródło zakażenia pośredniego lub bezpośredniego. Rozwija się zwykle na jednym paznokciu, a następnie zakażane są kolejne płytki. Bardo łatwo jesteśmy w stanie się nią zarazić, dotyka osób w różnym wieku.
Czynniki sprzyjające infekcji skóry i paznokci
Grzybica paznokci problemem z którym nie sposób poradzić sobie samemu, niezbędne jest pobranie materiału do badania na obecność grzybni oraz oczyszczenie paznokcia.
Rozpoczęcie leczenia bez potwierdzenia mikologicznego jest najczęstszą przyczyną niepowodzeń terapeutycznych i narażeniem pacjenta na zbędne wydatki związane z zakupem drogich leków.
Badanie mikologiczne polega na wykrywaniu i różnicowaniu grzyba w podejrzanej o grzybicę zmianie chorobowej. Badanie składa się z dwóch etapów: badania bezpośredniego i posiewu. Z uwagi na to, że grzybica może być wywołana na naszych terenach przez różne grzyby: dermatofity, drożdżaki i pleśniowce, a ponadto w innych krajach przez grzyby tropikalne, badanie ma na celu nie tylko stwierdzenie obecności grzyba chorobotwórczego, ale również określenie jego gatunku.
Wskazania do wykonania badania mykologicznego
Badanie jest wykonywane na zlecenie lekarza lub na zlecenie podologa w przypadku podejrzenia o grzybice podczas wykonywania pedicure.
Sposób przygotowania do badania
Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania wcześniej innych badań. Należy jednak pamiętać, że uprzednie leczenie jakimikolwiek (nie tylko przeciwgrzybiczymi) maściami kremami płynami czy stosowanie leków ogólnych (tabletki) może wpłynąć na zafałszowanie wyniku. Dlatego też do badania mikologicznego należy zgłosić się przed rozpoczęciem leczenia lub dopiero w dwa tygodnie po zaprzestaniu leczenia. W dniu badania nie należy myć miejsca zmienionego chorobowo.
